|
روز نوشته های یک ... 
| ||||||||||||
|
لینک دوستان
|
این روزها برایم باید چیزی شبیه خواب باشد چیزی شبیه رویا یک رویای رنگارنگ شیرین و از یک سو چیزی شبیه کابوس است چیزی شبیه مزه ی تلخ که تا مدتها بر زبانت میماند مانند همیشه نمیدانم نمیدانم نمیدانم... عمری را در این نمیدانم ها گذراندم نمیدانم کی دانستم که نمیدانم اما اکنون میدانم که نمیدانم خیلی چیزها را نمیدانم روزهایم را با ترسی کوتاه و شبانه بپایان میبرم قبل از خواب.. تنها ان موقع بخود اجازه میدهم خوشبختانه توانسته ام سایر اوقات مهارش کنم شاید درکش سخت باشد ولی من میدانم چه کرده ام و میدانم نمیتوانم مانند سایرین باشم و نیز میدانم نمیتوانم امالی مانند سایرین داشته باشم و اینگونه است که من در انتظارم در انتظار اتفاقات عجیب دیگری که در زندگی ام رخ بدهد من منتظرم منتظر... و انتظار چقدر سخت است وقتی بدانی لحظات چقدر با ارزشند و بدانی به چه حراج میزنی همچنان منتظرم چقدر عبث و بیهوده من نیز نمیدانم در درونم چه کسی حکمرانی میکند... چه موجودیست این من من کی ام؟ نظرات شما عزیزان: مسافر تنها!
 ساعت20:36---26 آبان 1390
صرفا جهت تذکر:خدا به خیلی از سوالامون تو کتابش جواب داده...یه سر بزن!!
|
درباره وبلاگ  گمگشته ام... گمگشته ی دیار عاشقان دل سوخته که مدام مرا میخوانند نمیخواهم دگر من ته جاده ی عشق شما را رفته ام رزهای خشک شده نشان از باغ رز نیست... جاده ی زیرپاتان،دستان بی قرار و همان گل های خشک گوشه ی خانه همین است عشق همین! انتهای جاده بوستانی دگر نیست. همین لحظه خود عشق است. بایست!!!!
امکانات وب
| ||||||||||
| [ طراحی : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin ] | ||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت:
